Adım Yalnızlık Yüzlü Şehir Benim

Kimsesi bile olamadığım gecelerde
Gözlerine yazdığım siyah şiir benim
Kanatırken fikrimi kaldırımlar
Adım yalnızlık yüzlü şehir benim


Ne bir sözün ne gülüşün duyulur
Ne saçlarından esen kokun yayılır
Kalbimde çizik çizik hasretin sayılır
Çektiğim hançer özlü kahır benim


Yoksun ya kalbim gibi kırık aynaladra
Karanlıklar doğar bana şafaklarda
Yorulduğum savrulduğum sokaklarda
Vurulduğum kurşun izli şehir benim