Adımı Dilinin Uçurumunda Bıraktım

-----




Nefesimde doğuşunun ilk ağlayışı vardı
Zira doğduğun ilk günden beri kara sevdalıydım..


,,,

Şimdi,
Ne zaman düşünemediğim bir yolculuğa çıksam
Zulamda kasırgalı hüzünlerin yankısı
Ne zaman mısraya bileylense yüreğim
Sol yanım acıdı diyemiyor dilim


ah nicedir beklerim ve onmaz yaralarım
acılar ekilirken
dün gece zahmetsizce düştü hüzünler sol yanıma
düşlerime acı-üryan
figandı her anım yâr
her iz düşümündeki hâyalinin ruhuma düşüşü
desem ki,
iki adım ötemde nefesindi nefesime dokunan
zira deli ırmaklar gibi
sana doğru akıyordum
Nefesimde doğuşunun ilk ağlayışı vardı
Zira doğduğun ilk günden beri kara sevdalıydım..


Dokunmasan

Dilimde heyula bir türkü
Adımı dilinin uçurumunda bıraktım

lısanım yitik bak düşlerimin orta yerınde hayalın
kavuşulmaz bir hayal ötesi
ne imkansız bir sevı bu
ne girdaplı vene derin
hüzzam bir şarkının nakaratında takılı kalırım gidersen
gidersen
güneş kararır ve vuslat çöker her saliseme


uzun vakitler alır oldu gidişlerinin
uzun uzun sağır bir hançerin sineme batışı gibi
sonrası,
yüzüm sensiz seyrettiğim denizlerde vurulurdu
dudağımdan açlığı kalırdı martıların
uzun vedalara çığlığı haber verirdi vapur sirenlerinin



yüreğimin kıyılarında seni beklerdi sevgimle donatılmış filikalar
her fırtına kopuşunda
barbar bir aşk düşükün sanırdım kendimi
sonrası içimde zıbaran koca bir yalnızlık