Adımı Kondurman Yeterdi Dudağına

adımı kondurman yeterdi dudağına
içimdeki boşluğu doldurmak için
soğuk bir deniz gibiydi gözlerin
açmadan gönlümü soldurmak niçin


sevda yangını gözlerime bir bak
bana gülüşünden taze baharlar bırak
tut ellerimden varlığını eyleme ırak
rüzgarı,yağmuru güldürmek niçin


bana gam yükü bıraktın o gün uzaklaşırken
yüreğim titrerdi oysa bana yaklaşırken
hayalin ruhumda kalabalıklaşırken
yalnızlık ummanına daldırmak niçin


yaprağımı döktün hasret yönünden esip
suskunluğa ram ettim mevsimlerce küsüp
üstüne bir de rüyalarını kesip
beni bir daha,bir daha öldürmek niçin