Adın Batsın

Senden önce ölmek isterdim bir zamanlar
Seni sevmediğimden değil,
Yokluğunu göze alamadığımdan.
Ama ;
Kader işte !
Yaşarken onu ölülerden say dedi bana.
Saymasına saydım da,
Bir türlü gidişini şu yorgun havsalam almadı
Aldıramadım.
Bir başıma bu sevdayı kaldıramadım
Kaldıramadım.

Sen de ;
Bir çocuk gibi !
Ben diyeyim divane âşıktım sana,
Kördüğümdüm.
Peki ya sen !
Yok saydın bir anda beni,
Ve,
Yaşanan onca gerçeği.
Koskoca bir maziyi ...
Saymasına saydın da !
Bir de beni anlasaydın.
Gidip soysuzun dölüne kanmasaydın,
Kanmasaydın.

Peki ;
Hangi suçu işledim sana karşı ?
Candan öteye mi sevmedim ?
İhanet mi ettim ?
O bizim kitabımızda yazmaz ey yosun gözlüm
Yırtıp attık,
Yaktık biz o satırları çoktan.
Yazmasına yazmaz da !
Keşke sende yaksaydın ihanet yazan kitabı.
Öğretseydin ona,
Nasıl olurmuş bir aşkın edebi âdâbı
Edebi adabı.

Ne senin,
Ne de bir başka sevdanın yolunu bekliyorum artık.
Yoruldum ...
Hayallerimden vuruldum.
Neden seviyorum dedin bana ?
Hım !
Madem sevmiyordun.
Dün,
Fellik fellik seni beklerken suya hasret topraklar gibi,
Bak şimdi köşe bucak senden kaçıyorum.
Sensizlikten sonsuzluğa,
Kanat açıp uçuyorum
Uçuyorum.

Yalnız bir şeyden şimdi çok daha eminim.
Aşk-meşk,
Sevda her biri düzmece yalan.
Baştan sona safsata ...
Kıymeti yok artık bu saatten sonra
Ne kin'in,
Ne de ettiğin onlarca yemin'in.
Adın batsın,
Adın batsın e mi senin.
Adın batsın,
Adın batsın,
Adın batsın
Adın,
Adın batsın e mi senin.
Adın batsın.