Adın Dilimin Baharı

Dilimin başı döner adının girdabından
Uyku tutmaz gözlerimi
Gece olur, geç olur

Adın uzağına düşse
Dilimin dalları kurur,
Yaprağına hazan vurur.

Adını söylemiyorsa
Dilim ağzımda suç olur.

Sen o şehre iltifatsın
Ben İstanbul'a külfet
Arada bir deniz durur
Kıyısı yüreğimdir
Deli dalgalar vurur
İçine çekilir kalbim
Körfez olur koy olur
İskelede vapurlara
Sabır eziyet olur.

Saçların iki kara gece gibi omzunda
Ay kendine kardeş bulur
Yüzünü omzuna eğince.
İki gece bir bütün karanlık olur
Yüzün yüzüme değince.

Yürüdüğüm bunca yollar
Arpa boyu hiç olur,
Adın yürümeyince dilimin yollarını...