Adın Şiir Mezarlığında Bir Bekçi

bu defa ses etmeyeceğim gidişine
susturacağım dilimi ebhem misali
ağıtlar yakmayacağım ardından
mürekkebimin mülteciliğine son verdim
gayrı varlığın yük olmayacak satırlarıma
ki;
hiçbir melodide tınısını duymayacağım sesinin.


göçüyorum yüreğinden
paragraflarımın parantez içlerinden siliyorum bu aşkı
siluetin düşmeyecek gözlerime,
ve adın geçmeyecek
imzamı taşıyan hiçbir dizede
yani anla ki;
artık 'sen' olmayacaksın
'biz' olmayacağız
bu aşk berzah'a taşınmış bir (d)gün olarak kalacak



bütün bu kasvetli hallerimin
bu sancılı şiirlerimin nedeni sensin be adam!
yürüyecek bir yolumuz ne yazık ki kalmadı seninle
sök at beni içinden...


yaşadığımız aşk değil savaştı adeta
yaşayan ölüler getirdik dünyaya
ve bilirsin ki
doğum kontrolü de mümkün olmuyor bu durumda


bize dair hiçbir umut bırakmadın içimde
kurduğum tüm hayaller hiç oldu
zihnimde çok bilinmeyenli denklem gibi
taşıyamam artık ismini
nar-ı köz misali yanan aşkı söndürdün kendi ellerinle
ne şimdi
ne de sonra
adın anılmayacak benimle
hiçbir cümlede yan yana yazılmayacak isimlerimiz
varlığınla kirlettiğin alfabemi
temize çekiyorum şimdilerde


sineme yasladığım nefesini
kusuyorum şimdi....
dilediğinde sarıp dilediğinde savurduğun
oyuncağın olmayacağım bundan böyle....


05.10.2011