Adına Sevda Dedim

Hey çocuk
iyi b/ak
iyi düşün kararın yol alsın umuda

yürürdüğü yollardan acıları hüzünleri gülüşlerime k/attım
acıyan b/akışın bir ömüre saysanda artık hasreti çoğaltım yollarına

bir bilsen içim yanıyordu gözlerimin ferine
acıyan gülüşlerimle topladığım elmalı şekerleri hepsini senin talihine dağıttım
heybemden bir avüç gülüş sürdüm yüzüne
içimdeki çocuk gülsün diye

adına sevda dedim
resmini duvarımın köşesine astım
her gördüğümde
her hatırlayışımda yüzkere öldüm dirildim

sensizliğin var saydım
uzak diyarlara bir sitem birde selam yolladım
sensizliğin dilinde canım çiğerime b/astım tüm acıyan yaramı

bir görsemde güzel yüzünü gözleri maviye çalsın
bir gün de olsun bin yıla değse de gönül sularım b/akar
yüreğimle çağlayıp sana vurulmuşa dondum

b/aktım doymadım gözüm
sana doymayan gözlerim ayrılık kadar ölümü yaşatır bil
ancak yok oluşun yüreğimi ç/atlatır ardın sıra

ben yanmışım bir güzelin aşkından
bak ben ne hale gelmiş gecem gündüze karışmış

bir derya denizinde avare dalgalara vurulmuşum
bir yüzü gezginci divaneye dönmüşüm senin aşkından

heybemde senin resmin dökülen gözyaşlarını koymuşum
yabancı ellerde çok yorulmuşum yar
gelirsen dünyama
ben senden tutkulu kalmış bir sevdama bırakmışım
ben sana vurulmuşum be gülüm

şimdı ekin tarlası bağın ötesi mutluğun yanı saymışam
sevdalarda kamp kurmuş bir deli sevdam çıkarsa arşa
ben deliyim ben giderim uzak diyarların çölüna kalmişam
sana ulaşırım s/onsuzluğuma giderken ağlamışım yar

bakarım arşı ayan sevdamın doruğuna düşmüşem
yine gülüşün olsun baharlarım seninle yaşasın
gözlerim sana doysun güneşinle sabahım

adına sevdam dedim bir ömüre adayan gülüşünü sevdim
geceleri uzun ayazlarda ay tutulurken sevdim
tutkumun sarhoşluğuna gözlerim sana s/ayıklanır yar

umudun gözyaşları dökülür toprağına
adına sevdam diyemedim gözlerindeki baharı sevdam
gel beni yaşat gülüm baharınla..

08*09*13