Adını Arayan Şiirler 24

Şaşkınlık içindeyim;

Ne kadar çok dosya

Ve ne kadar çok dava bu hakkımda açılan…

Oysa; kendimi bildim bileli

İncindim de…İncitmedim ne bir karıncayı ne de insanı

Kırıldım da… Kırmadım hiçbir kuşun kanadını

Çok tekme yedim de… Düşene tekme vurmadım

Su içen yılana dokunmadım mesela…

Tamam, kabul… İtiraf ediyorum;

Sevmediklerim de oldu; evet

Diktatörleri sevmedim mesela… Halka zulmedenleri

Zorbaları… Kralları…. Savaşları

Ve aklını ve yüreğini ve kalemini satanları

Ve şeytanları ve hatta melekleri falan da sevmedim evet…

Tuttum işçileri sevdim ve ezilenleri… Yoksulları

Dünyanın bütün halklarını ve çocuklarını

Ooh! Ne iyi ettim…

Mütalaasında

“Ne kadar çok düş ne kadar çok şiir, o kadar çok ceza” diyor savcı

Ne desem nafile

Anladım; sabaha karşı saat beşte düşlerimden asacaklar beni

Ya da göz, gez, arpacık

Düşlerimin orta yerine tam isabet

Bir duvarın dibinde kurşuna dizecekler beni…

-Dudaklarımda yarım kalan bir şiirin çığlığı-

Katlime ferman kalemimim kırılmadan önce

“Pişman mısın?

Ne kadar çok düş ne kadar çok şiir, o kadar çok ceza…” diyor hâkim

Son sözüm;

-Bilerek… İsteyerek… Taammüden ve kasten

Tüm kalbim ve bedenimle

Gülmeye… Barışmaya…

Ve insanları sevmeye tam teşebbüs ettim

Pişman değilim…

Suçlamalara karşı şiir ve düş kurma hakkımı kullanacağım…

Mayıs 1984- Eylül 2023