Adını Arayan Şiirler 8

Okuduğum şiirlerin virgülünü çaldım

Dizelerin orta yerinden…

Mutluluktan hesap soran mutsuz bir şiirin soru işaretlerini çaldım

Şairine hiç çaktırmadan…

Bitmemiş bir dizenin sonunda -üşüyen çocuklar gibi-

Birbirine sığınan üç noktaya çarpıp kaçtım

Ruhu bile duymadan şiirlerin…

Bir ünlem işaretiydi sanırım en olmadık yerde çığlıklar atan

Keskin ve ölümcül bir dille kestim sesini hemen…

Şiirlere son veren bütün noktaları söktüm yerinden

-Son noktası konmasın ve bitsin istemedim hiçbir şiir… Hiçbir zaman-

Bu yüzdendir; birbirine sığınan üç güzel çocuk gibi

Şiirlerimin sonuna üç nokta ektim durdum her zaman

Üç derin nefes… Üç güzel öpüş… Üç gonca gül… Üç muhteşem gülüş…

Can suyunu bolca verdim

Aşka dokunsun… Hayata… Ve kalplerimize

Ve insanın her bir haline kök salsın istedim bütün şiirlerim…

Yalnız bir şairin dalgınlığına denk getirip

Hasretini çaldım şiirlerinden

Hüzünlerini, sevinçlerini ve aşka dair bütün sözlerini

Dağlarını, taşlarını, denizini, gökyüzünü…

İlanıaşk için

Dalından koparttığım gonca bir gül gibi

Kokladım durdum bütün şiirleri sevgilime sunmadan önce…

Şiirini arayan eşkıyalar gibi

Önlerini kestim… Bodoslama daldım bütün şiirlerin üzerine

Kalplerini kırdım bi güzel

Aşklarını çaldım… Sevinçlerini

Daha çok ayrılıklarını… Acılarını… Hüzünlerini…

Kitapsız, deftersiz, kalemsiz

-elinde, ayağında ve yüreğinde ne var ne yoksa artık-

Anadan üryan… Ekmeksiz, susuz ve şiirsiz bıraktım bütün şairleri…

“Şiirlerinden başka kaybedecek hiçbir şeyi olmayan şairleri…”

Devletsiz ve dizginsiz bütün şiirleri

Ve şiirlerin baş eğmezliğini kıskandım durdum ömrüm boyunca…

Beni baştan çıkarttın ya!

Helal olsun… Aşk olsun sana şiir…