Adını Bildiğim Yok Sevdiğim

bir gün gidersem
bu dünyada kimse ağlamasın ardımda
kimse sızlamasın öldüğüm gün

hiç ayrılıktan bahsetmesin
ölüm ayrılık olmasın
adını sevdiğim yok bildiğim

ölümle buluştuğumuz ayrılık yok
güneş aya baksan
ne zarar gelir ki
yere atılan tohum gibi

bitmez ki
insanda öyledir
toprağa gömülür ekilir çoğalırız
biz ölümlerden geldik
ölümlere gideriz yeniden...

istemem doktoru
dermanı yok bildiğim
yitirilen nur yüzlü cananım
perişan etti ahuzarım

kimin adı toprak kiminin yağmur
kimin adı Barış yürekler gülüyor
adın berfin yüzün gülsün gülüm

adın Dicle virandır bağlarım
adım Fırat deli deli ç/ağlarım
ben yoluna ne canlar harcadım gülüm
adını bildiğim yok sevdiğim

toprağım dağlar başına yoldaşım
yurdum ana dilim ana yurdum
toprağıma yadigar kaldım
sen üzülme yine sana karışırım

istemem hekimi
çaresi dermanı yok
dertlerime çaresiz kaldığım
dermanı yok bil!

adını sevdim yok bildiğim
adını bildiğim yok sevdiğim

20.05.12 Karataş