Adını Güya Ile Süsledim Sevgili!

sen bir bataklığın
en batısından
etrafı batıra batıra
üstelik aşk adı altında
güneşin parlaklığıyla misallenip
aşkın ateşiyle bütünleşip
güya ışık veren diye dünyaya doğan
bir balçıktan fazlası değilmişsin!

zamanında farkında olsaydım eğer
izin vermezdim etrafımın kararmasına
sana bu fırsatı vermek istemezdim inan!

bir mum ışığına razı gelmiştim
ufak ama helal aydınlığıyla yetiniyordum çünkü yalnızlığımın...

mutlu değildim belki
umutluydum;olmadığım kadar...
mutluluk gibi tek kelimelik bir hali yaşayacak kadar küçük değildim artık;
sen güneşimi balçıkla sıvamadan önce tabii!

birgün
berrak bir gölün
en doğusundan
bıraktığın izlerden arına arına
tertemiz bir aşkla
geçmişe bakarken farkettim
güneşin batıran değil doğuran olduğunu
hem geç hem de güç oldu belki
ya hiç farkedemeyip hep batsaydı günlerim seninle..

...

umudumun kelimelere sığmadığı zamanlardan
umudun anlamını yitirdiği;
gelmiş geçmiş
belki de geçmesine ihtimal veremediğim bir zamandayım şimdi...
şimdi en karanlık haramdayım,
adını güya ile süsledim sevgili!!!

nazzee...