Adını Koyamadım Şiire
Hayatın acımasızlığı içerisinde
Sitemkar dolu günlerdi yaşadıklarım
Ta ki sen çıkana kadar
Yeni bir hayata başlıyordum adeta
-----------------------
Bazen seninle birbirimizin seslerini duymak adına
Kuşların fısıltısı seni anımsatıyor bana
Bir pazar günü sabahı sahil kenarında
Gönlümden koparcasına bağırmak istiyor şu deli divane gönlüm
------------------------
Bazen seninle yağmur damlaları altında yürümek
Islanırcasına hayata gülümsemek
------------------------
Bazen hoyratça esen rüzgara karşı dimdik yürümek
Savrulurcasına ayakta kalana dek
-----------------------
Bazen müziğin notalarında seni bestelemek
Damara dem vururcasına
--------------------
Bazen sigaradan bir duman alarak
Seni çekmek içimde pare pare kül olurcasına
--------------------
Ben karanlığı yaşadım güneşten vazgeçtim
Ben sessizliği gördüm çığlıklardan vazgeçtim
Yağmurları gördüm bulutlardan vazgeçtim
Ateşi gördüm sudan vazgeçtim
Ben şimdi seni gördüm ya kendimden vazgeçiyorum
Her şeyden vazgeçiyorum
Ve ben bu şiire adını koyamıyorum...
Daha çok dikkat edeceğim bu konuya eleştiriniz için teşekkürler. İyi sabahlar dilerim.
Sevgili Tuncay, sevgili dostum...
Sonu bir nakarat gibi yazdıysanız; bu bir şarkı sözüdür. Ona diyeceğim olamaz.
Saygılarımla.
Bende şiire yeni soluk getirmek için varım.Güzel değinmişsiniz fakat bunu bir beste gibi yazdım sonunuda nakarat olarak düşündüm.Geniş bakış açısıyla bakabilmeli bazen.
(Ben) karanlığı yaşadım güneşten (vazgeçtim) (Ben) sessizliği (gördüm) çığlıklardan (vazgeçtim) Yağmurları (gördüm) bulutlardan (vazgeçtim) Ateşi (gördüm) sudan (vazgeçtim) (Ben) şimdi seni (gördüm) ya kendimden vazgeçiyorum Her şeyden (vazgeçiyorum)
Burada çok fazla atılacak sözcük var.
Eğer vurgu, çağrıştırma, ya da kompozisyonal dengenin bir unsuru değilse şiirde yinelenen sözcük, şiir o sözcüğün iki defa kullanımını bile karşı çıkar.
Üzgünüm Tuncay. 👎 Kral çıplak...