Adını Sen Koy

içimi kemiriyor
yokluklar vadisi
avuçlarımda mızraklar
batan batana yüreğime
üç buçuk atan zamanın
koşarken peşinden..
akmıyan göz yaşlarım asıyor
dertleri acılara bir bir
hisserderken bedenimde
iliklerime kadar...
ne sen anlarsın
nede ben anlatabilirim
esen yellerin kemikleri sızlıyor
istersen adını sen koy
ben yelkenleri çoktan indirdim
mucizenin süprizini
kim kaybetmiş ki
ben bulacağım.....

(Berlin,09.06.2013)