Adını Sen Koy Şiir/in

Ey gözlerime ferman çekmiş sevgili

Ey düştüğüm zaman elimden tutan yürekli

Sevdanın dar ağacına asılan yüreğim

Seni gözlerimden azat ettim

Hürriyetinde dağınık saçlarım

Daha ellerinle taranmamış saçlarım

Muhtemel bir tesadüfün acısıyla

Onca kırılmış kalemlerimi gömüp bulutlara

Kurşun ucuyla yokluğunu tarif edeceğim

Kimselerin umursamadığı bir zamanın sesine Kırmızı tozların uçuştuğu gecelerinde

Yoldan geçen rüzgarın

Geride kalan ayak izlerine yazacağım hepsini

Ben ozan uçurumu bir yansımayla

Derviş susması arasında şiir demlerim ikimize

Karalama bakışlı bir coğrafya alır

Hiç uçmamış düşlerin çocuk heveslerini

Buruşturulup atılmış bir akşam üstünde

Sırtımızı dayayıp mor şafaktan tahta hayallere

demini almış şiirleri içeriz

Yıldızların kırpışan gözlerine karşı

Eğer kırılgan büyümüş hayatın

Durmadan tercih edilmeyen yanları olduysak

Bu bilinenin, bilinmeyenlerin

Biz kurumuş bir yaprağı

Koca bir ömründen sonra susmuş kelebeğin

Kitapların penceresiz odalarına kapatmadık

Gülümseyen çocukların adını koyduk

Eğer sonradan anlaşılanlar olarak

Tarihe parsel düştüyse adlarımız

Dirisi yasaklardan alınan

Ölüsü serbest kalanlar olduk

Söyle sevgili söyle

Suç kimde...!

Şimdi aşkı çiçeklerin anlamlarında

Aramayacak kadar bilincimle yaşıyorum

Seni kimselerin dil anlatımlarıyla değil

Bir uzun cümlenin en kısa yerinde durup düşünendir aşkı sahiplenen..

Geçip gittim hanelerin sessizliğiyle

Önüme düşen ağaçların köküne sordum seni

Geçip gittim her şeyi, herkesi yitirerek

Kuşların yuvalarına sığındım

Akan derelerin bin yıllık sesine

Mazlum bir türküyü takarak dilime

Üzerime gülüşünü giyip

Yanımdan geçen rüzgarın her dokunuşu

Ellerinin titrek sıcak sığınışıydı

Zamansız bir gerçeğin tarifiydi seni sevmek

Ağrıyan yanlarıma sürüp ah demeden düşledim seni

Virgülsüz,noktasız illegal yazdım seni

Oturup savaş doğuran dünyanın orta yerine

Tüm gülüşlerimi ağlayan çocuklara vermekti seni sevmek

Kar yağarken güneş açan beşinci mevsimdi seni sevmek

Beni kendine büyütmeliydin

Mis kokan çiçek bahçelerinde

Gizem/Asi

Oysa 

Aşk senle bir Ömrün geri kalan kısmıydı.

Bilmeli 

Anlamalıydım 

Gözün b'aşka sima 

Şimdi yaram, yarana denk değil.

... Hoşça kalla, kal sevgili.