Adını Verdiğin Gül

Adını verdiğin gül, katmer katmer açıldı.
Ağlarken kederinden, bülbül kondu dalına.
Mis kokan rayihası, her tarafa saçıldı.
Bereket bolluk yağdı, kovanların balına.

Gözlerim yolda kalır gurup vakti olanda,
İçime sızı düşer, kırmızı gül solanda,
Hasretin ılgıt ılgıt, şu gönlüme dolanda,
Sımsıkı sarınırım, bıraktığın şalına .

Rabbime şükür eder, tefekküre dalarım.
Her türlü sıkıntımı, dalgalara salarım.
Güftesi hasret olan, şarkıları çalarım.
Açtıysa beyaz gonca, ne olur tak soluna.

Geçmişi düşünerek, zehir etmem günümü.
Terk ettim anıları, hatırlamam dünümü.
Bahtiyar olmak için, çevirmişim yönümü.
Sevgisiz insanların, tamah etmem malına.

Razıyım kaderime, uçmam artık yüksekten.
Kavidir iki dizim, korkmuyorum tümsekten.
Görürsem ihaneti, sert vururum dirsekten.
Yeter ki kıymet bilsin, gül dökerim yoluna.

Rastladım dün sokakta, zayıfça bir kadına.
Fincanı kapatmıştım, yalnız senin adına.
Özlemin çekti beni, her zamanki yadına.
İnanmam böyle şeye, ama baktı falına

Sen benim yazmamdaki, papatyalı oyasın.
Tuvalde çalıştığım, pembe renkli boyasın.
Taktığım cevherlerde, kararmayan foyasın.
Elinden kokun sinmiş, dış kapının koluna

Aşk ile yaşıyorsan, her yer cennet görünür.
Denizde yakamozlar, elmaslara bürünür.
Dalgalar şarkı söyler, ayağıma sürünür.
Bu duygu nasip olmaz, Allah'ın her kuluna.