Adının Kanıyla Yazdım

Madem başkasıydı sevdiğin neden geri geldin?
Gittiğin yolları mı ezberlemek senin derdin?
Öyleyse sözlerime bak be adam.
Oku...
Kazı aklına.
Her gidişini yazdım ben.
Görüyor musun ayak izlerini?
Mürekkep lekesi oldu ellerime gidişlerin.
Seni yaza yaza bitiremedim.
İçimden bir türlü gönderemedim.
Sanki oluk oluk kanadın her cümlemde.
Adının kanıyla yazdım benden gittiğin her adımları.
Kan kaybından ölecek cümlelerim.
Az kaldı.
Kalan olmak yetmezmiş aşka.
Bunu gittiğinde anladım.
Defalarca düşündüm neden terk edildiğimi.
Defalarca düşündün mü neden terk ettiğini?
Hep y/anımda oluşlarına kandım.
Belki de bu yüzden bıraktığın yerde kaldım.
Sıcaklığın hiç gitmez sandım.
Sahi üşüdüğümü bile bile neden ellerimi ellerinsiz bıraktın?
Şimdi kan kusturuyor içim ruhuma, özlemekten.
İçim,kanser ediyor ruhumu.
Dilim özledim diyor.
İçim yetmez özlemek diyor.
Ruhuma sızan kanlar gözümden akıyor.
Mecali kalmadı bedenimin, ruhum ağır geliyor.
Kan kaybından değil ki ölümüm!
Anlasana artık, sen kaybından...