Affedebilecek misin

merhaba çocuk;
bu satırlar kirletilmiş dünyandan...


avuçlarından zoraki koparılan
bir hayatın yamacından,
senin payına vurulan yükün
en saygısız anından...


üzgünüm çocuk;
umuduna ışık olamadık
sokakların kana boyanırken,
göremedik ezilmişliğini...
barışı simgeleyen uçurtmalarını
kurşunladık
bile bile seni hiçe saydık
affet bizi çocuk
biz büyürken, sen küçüldün...


yarınlarına;
hiç üşenmeden
karabulutlar sardık,
güneşini bir anda çaldık
yıldızlarına bir tekme attık
gözyaşlarına bile bakmadık,
hükmettik senin dünyana
içimizdeki canavar seni öldürürken...


henüz bitmedi çocuk;
masum yüreğine
cehennem çiçekleri ektik...
önce suladık,
sonra zehrimizle büyüttük,
en sonunda da biçtik...
körpe canını katlederken
fethettik küçücük dünyanı...


yetmedi;
işgal ettik düşlerini,
elindeki oyuncaklarını kırdık...
anlamsızca bakan yüzüne
gülüp geçtik,
hayatın tokadını
ilk defa,
biz vurduk sana çocuk
affedebilecek misin?

Polat Tek
07.02.2015

MİNİK NOT:Şiiri bırakmıştım 3 hafta kadar oldu sanırım..

Ayşegül hanımın bugün ''yazmalısın'' demesi üzerine

peki dedim

konu olarak çocuk dedi

bende yazdım vesselam

umarım olmuştur...

07 Şubat 2015 318 şiiri var.
Yorumlar (2)
  • 9 yıl önce

    yazmak güzeldir şaire, çünkü dökülenler yürekten düşer bir zaman yazmak gelmedi belkide ruhumu dınlendırdım bu vesile ile saygılarımla...

  • 9 yıl önce

    umarım olmuştur demişsiniz... öncelikle tekrar yazma gayretinizi, isteğinizi tebrik ederim ... içinde çocuk olan her şey güzeldir, anlamlıdır ... sevgiyle kalın