Affedersiniz

Beyinlerinde pişirdikleri çorbayı
Zavallı çaresiz cahiller`e içirirken bazıları,
Bazıları en bilmiş halleriyle nutuk veriyorlardı.
Siz ve ben ıslanıyorduk o sırada bostancı durağında
Çok güzeldi kelimelerin her türü dudağınızda

Merhaba beklerken sırasını
Elveda sahne çaldı yine
Hiç tanışamadan gidecek miyiz
Hiç yaşamadan ölenler gibi,
Seksen yaşında, aklı gayet başında.

Belki en güzeli hiç tanışmadan
Kavgalara karışmadan
Sadece gülen bir dudak
Hafif nemli bir çift göz olararak
Hatırlamak sizi en efkarlı anlarda.

Olmaz demişlerdi biliyorduk.
Ama en son umut ölür ya bekliyorduk.
Zaten imkansızdı seziyorduk.
Boş bir hayal yüzünden sizi yorduk.
Affedersiniz...