Affet Mektubu

Biliyorum en zor zamanında yalnız koydum seni.
Biliyorum belki hiç affetmezsin beni
Sen aldığım nefeste emeği olan insan,
sen gülmemin sebebi yaşamamın nedeni,
Affet desem affetmez misin beni?

Söz versem eskisinden çok seveceğime seni.
Ölüm olsa yolunda dönmeyeceğime,
Hani bir kere bakar mısın candan yüzüme?
Sevgilim biliyorum boşuna konuşuyorum.
Gidişimde öyle kapattım ki gönül kapını,
Öyle kırdım çıktım ki sevginden
Tekrar girmek imkansız gibi..

Beni affedersin diye sana yazmak istiyorum,
Hani benimle konuşmuyorsun ya
Bir umut
Anla işte
Pişmanım ve ancak bu kadar yazmaya yetti gücüm
O kadar ağır ki üstümdeki yükün

Zamansız gelen bir mektubun bir parçası....


































































































































































































































NOt: Bu bir deneme yazısı idi Saadet Gökçe Hanımın düzünlemesi ile bu şekilde yayınladım teşekkürlerimi iletiyorum..