Affetmiyorum

Bir kere daha affetmiyorum seni,
Yine uzaktan bakmak zorunda kaldım mutLuluklara,
Yaşanması mümkünlerin yokluğu sızlatıyor içimi,
Elim göğsümde özledim diyememek pareliyor ciğerimi,
Küçük çocuğun masumiyetine saklıyorum tebessümümü,
Erkeğin diz çökerken sevgilisine uzattığı güle hapsediyorum gururumu,
İsimleri unuttum insanlar gözümde karınca misali,
Her yaşayışa saygısızken,
İsyanım kendime,
Fırtınadan sonraki sessizliğime,sensizliğime..
Gökyüzüne kaldırdığım başımın gözyaşıma ters yokuş oluşuna,
Böyle tutuk bıraktığın için acılara,mutluluklara,
Etrafı dolu yıldız gibi,
Beraber düşen yağmur damlasına kimsenin omuz olamayacağı gibi,
Uzadıkça saçlarımın başımı ağrıtışı gibi,
Hiç var olamayan yokluğunda,
Bir kere daha affetmiyorum seni !!!