Affına Müteakip

Bir gün düşerse içine tarifsiz hüzün,
Yemyeşil yapraklar düşerse bir, bir,
Boyunlarını bükerse papatyalar,
Ortak olursa kuşlar, gizemli mateme,
Eserse rüzgâr, bir çığlık misali,
Gök ağlarsa, bir hıçkırık ardından,
Üşümen değilse yağmurun serinliğinden
Ve ısıtmıyorsa hiçbir ateş içini,
Gözyaşların inadına birikiyorsa,
Göz pınarlarında,
Sebebini dahi bilemeden, ağlayama!

Sen de ortak ol, o mateme,
Sebebini bilemesen de katıl sadece,
Çök dizlerinin üstüne ve kal öylece.
Bir anlık üzül, sadece bir anlık.
Eğer hatırlarsan beni,
Düşsün gözlerinden, yalnız birer damla yaş
Ve rahatlasın için, artık üzülme.
Silme de gözyaşlarını, düşsünler toprağa,
Belki rüzgârla, belki yağmurla,
Ulaşırlar mezarıma.
Mutlaka ulaşsınlar ama.
Onlara engel olmaya da çalışma.

Yalnızca birer dala yaş düşsün gözlerinden,
Fazlasına dokunma.
O yaşlar düştüğü gün sebepsiz yere,
İşte o, öldüğüm gündür, anla!
Ellerini açıp yaradana,
'Affet beni' diye yalvarma.
Çoktan geçti o fasıl, unutma,
Koydular beni mezarıma.
Üzüntümü paylaş diyemem ki sana,
En azından uy mateme,
Eski günler hatırına.
Fakat için rahat olsun, üzme kendini fazla.
Helâl ettim ben hakkımı sana,
Öncelerden, çok daha...