Afrodit Görünümlü İstanbul Aşkları

Yalan aşkların şehri,
İstanbul...

Avcı gibi uzaktan izlersin kurbanını
Biraz beklersin
Bir de bakmışsın ki gelmiş,
İşte!

Güzelliğin için kurban edeceğin aşkın masum yüzü
Birden düştü ellerine...

Kafesin içinde bir yem acıkmış garip.
Düşünür mü yıllarca sürecek acı tokluğun tadı nasıldır?
Ne bilsin.
Bilmez.

İşte sen tok karnında acı çığlıklar attıran
Yürekte kor ateşler yaktıran şehir...

Masum yüzünde zalim aynalara bakıyoruz
Her sabah yüzlerimizi ezberliyorsun

Milyonlar şehrinde günden güne kayıp var
Aşkın dümenini kırıyorsun bir gün Haliç sahiline
Sonra Eminönü...
Ardından Ortaköy...
...

Varoş düşüncelerimin masum hisleri özgür
Senin hüküm sürmediğin dar sokaklarda
Girecek kafes yok!

İstediği gibi ötüyor yüreğimizdeki kuşlar
Bilemiyorum belki de son rütuşlar...

Aklım da sen kadar karmaşık
Oynama benimle artık!

Gözlerime sürüyorsun Sıraselvileri,Taksimi
Göze hoş, gönüle hoş afroditler salınıyor
Sarışın,Esmer,Kumral...

Her biri aşkı temsil ediyor
Her biri bir afrodit senin sokaklarında!

Bilmesem seni kandıracaksın yeniden yüreğimi
Kandıracaksın da, ben kanacak mıyım ha?
İki yaşındaki yeğenime öğrettiğim gibi
Pışııııkkk...

Mevsimlerin hep yaz senin nasılsa
Kışın ekmek çıkmaz sana bu caddelerde
Bilirsin!

Soğukta çıkmayan genç bedenlerin
Acı çekmeden yaşayabilecekleri koskoca bir yirmidört saat daha var
Ne mutlu...
Doya doya yaşa
milyonların içinde yürek olan sen

Kendi krallığında acı çekme
Dar bir sokakta bekle ölümü,

Kapalı kafesler istanbul oyunu!
Düşme.