Ağaç

Ben bir ağacım, dallarım uzanır semaya,
Şükrüm düşer ruhuma değen rüzgârla,
Ve dallarımda tomurcuklar yeşerir,
Yeşiller bürünür ilahi bir aşka,
Hayat ilkbaharla gelir...

Nasıl yanarım güneş tenime vurunca,
Suyum çekilir gölgemde yaşanan ayrılıklarda,
Canım yanar kimi zaman kader derim.
Kimseler varmadı, varmaz ki farkıma,
Gizli sevdaların öpüşlerini gizlerim,
Yaksa da tenimi bu ilahi sevda,
Bir başka güzeldir her mevsimin.

Sonbahar hüznüyle gelir bazen,
Dökülür gazellerim hatıralarla bir bir,
Çöpçüler süpürür anılarımı,
Yüzüm solgunlaşır, dilimde zikir,
Varlığıma şükreder ruhumun kuru dalları,
Düşünmem isyanı, uymam şeytana,
Yaşanacak varsa yaşayıp o anı,
Var eder beni bu ilahi sevda.

Her yanım beyaza bürünür bu mevsim,
Elbisem dikilmiştir, bedenime göre kesim,
Allah'ım sen neylersen güzelini eylersin.
Kimileri tir tir titrer karşımda,
Birbirine sarılır sevgililer gülümserim,
Tepe taklar olur kimileri ayağı kayınca,
İçimden ?Allah düşürmesin? derim.
Tertemiz bir ruh gelir dallarıma,
Her şeyi olduğu gibi görür severim.
Hiç kimse farkımda olmasa da,
Bilirler ben rüzgârla şükrederim.
Yakar beni bu ilahi sevda...

Ben bir ağacım, uzanır dallarım semaya,
İlahi bir aşkla gelmişim vücuda,
Nelere şahit olursun diye sorma,
Kapatırım gözlerimi tüm kötülüklere,
Şükrümü getiren o rüzgârla,
Zikirlerle varırım ilahi sevgiliye,
Ey insanoğlu istediğin kadar farkıma varma,
Kendi yaradılışının farkına var önce...
Ben hep dururum bu parkta...