Ağacın Hikayesi
Tohumdun, toprağa düştüğün zaman,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
Boyun oldu filizlendiğin zaman,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
Dallandın, serpildin heyecan oldun,
Yeşerdi yaprağın cana can oldun,
Olduğun her yerde bir de can oldun,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
Gölgenle herkese serinlik oldun,
Verdiğin meyvenle esenlik oldun,
Büyüdükçe doğada güzellik oldun,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
Çiçek açtın önce sevindi herkes,
Ham idin, yetiştin,sevindi herkes,
Dalından meyveni kopardı herkes,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
Sonra insanoğlu farketti seni,
Kırmaya başladı,darp etti seni,
İncitip kendide terketti seni,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün
Kurumaya bırakıp çekip gittiler,
Gölgeni unutup çıkıp gittiler,
Nankörlük,hainlik edip gittiler,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
O güzel günleri arar dururuz,
Halimize şimdi yanar dururuz,
Kendimizce seni anar dururuz,
Güneş,yağmur,rüzgar vurdu büyüdün.
İnsaoğlu seni vurdu çürüdün.
Rahat bırakırsak doğa kendi kendine yaşayıp gidecek de... Tebrik ederim Necip Bey. 🍀