Ağaçlar Eski Bir Bakireyi Soyunuyor Geceye

basamaklı tutkular akşamında
aynası ile örtünen kadınlar var kaldırımlarda
ve köpekler tasmalı kısılmalar la
sağa sola özgürlüklerini iş ediyorlar

ağaçlar eski bir bakireyi soyunuyor geceye
tüm esnemelere sinek kaçırabilecek bir şehvetle

adamların tutunduğu dallar kırılıyor artı bir
otuzunda taze mezar yaraları kanayan
dişi vampirler kesmiş tepeyi

cinsel lambaların ışık kuşatmasında
karanlığa eşlik eden yıldızlar öpüşüyor
sırtında ay yansıması duruşu kemiren
olay mahalli temizleniyor

rüzgarı suçluyor durgunluk başı
tayin eden ve kokular savuran rüzgarı
nereye tosladı ise terslenen
gün kavuşmadan karanlık cüssesine
koşun yakalayın hemen

dalgın gözler yuttu yolları uyku
bir su titremesi üstlendi olan biteni
kımıldadıkça bitir işini
bitir bildir kaldır at
tüm raporların dili tükendi

merceksiz ruhlar taradı bakışlarımı
sen gördün kaçarken aşağıya
hemen şimdi adımlayarak
anımsat kendini boşluğa.