Ağır Ağır Sustum

Yüzünün beyazına zifiri karanlığımı
Düşürmedim hiç
Sen düşersin diye
Hep uzaktan tuttum ellerini
Bir düşün mısraya uğradığı zaman
Hep terkettim cümlelerimi
Ağır ağır sustum
Ve sana
Olanca yaz çiçeklerinin tatlı zehrini
Beyaz güllerin kirli dikenlerini biriktirdim
Avuçlarımda sakladım

Güzelliğini çoluk çocuk demeden
Bir bahar gibi
Ömrümün kapısından havalandırdım
Alabildiğince bulutları topladım
Üzerine saldım kara ormanların
Seni umutlarımın arkasına sakladım
Ve sessizce gizledim

Kimi boğuk düşüncelerin
Biçimsiz sözlerini
En güzel satırlarda topladım
Bir nefeste suskunluğumu haykırdım
Rüzgarı sessizliği tırmalayan
Takvim yapraklarının
Alacaklı ertesi günlerinden
Yeni bir sen eskittim