Ağır Be(r)deller

Bilinmez..Son sarılışım bu sana
Uzak bir banliyöden soluksuz yoruluşum
Yalınayak Tac Mahal'e.
Kıyısında yüzdüğü(m) ağzından
"Şehla bir istavrit'in bodoslama dalışı"
Okyanusun dibine




/Yahut bir kedinin ilk kez yıkanması
Hiç tanımadığı yağmurlarla/



Çok şey mi aşırdım ki hayattan
Ağır be(r)deller ödüyorum
Bu bir erkeğin omuzlarını en son babama benzetişim
Ve ardından bakarken, metanetin soğuk yüzünü öpüyorum



Son arsızlığımdı zamandan
(Ç/aldıklarım)
Bir kaç takvim yaprağı
Ruhun ve vivaldi
Yüksek ökçeli parlak ayakkabılarım ve gülüşlerin
Arka sokaklarda Pera'da işte



Eyüp'ten son bakışım istanbula
Genzimde yeşil çay tadı
Hüznümün son sessiz tanığı Pierre Loti
Eyvah.... Şimdi her ağacın dalı kırılgan ve
Ölü her serçe



Iskalayan bir atış bu
Bir sonbahar vurgunu, ölüme teğet
Yolum(d)a kâbus, ezberim(d)e c e n n e t...