Ağır Yaralı

Bu şiir öldürür ustam
Uzar yollar dökülür birden yapraklar
Savurur kendini sözlerime vurdugum prangalar
Sular ateş salar gövdeme
Hınca hınç batar yüreğime karanlık
Silinir  ufkumdaki aydınlıklar
Yığılır üstüme hasretine düştüğüm
Koca Ankara

Bu şiir öldürür ustam 
Yakar kor ile candan
Mil çeker gözlerine bütün vuslatlarin
Özledim diyorsun kör bir akşam
Kavuşan dağlar kadar umut yok bu sevdandan

Şimdi uzaklarda bir mekan
Hasretin boynuna dolanmış
Ve sırılsıklam
Bir güz daha doğdu bak veda edeli
Ben yangın, yüreğimde tufan
Bu şiir öldürür ustam

Bursa'da ulu ulu çınarlar
Gölgesinde beni boğarlar
Bakarım yücesinden enginlere
Zaman uçar,  ömür geçer içimden
Bilirim hasretin kavidir 
Gökyüzü orda da mavidir
Gel gör ki aldığım nefes sen değildir
Estiğim rüzgar sen değil
Bedenim burada, yüreğim sendedir 

Bu şiir öldürür ustam
Bir hazan sarısı ayrılık yargılar bizi
Yitirdiğimiz neydi 
Hangi kör kuyuda kaybettik sevgimizi,
Hangi bahara kaldı bu dönüş?
Ankara soluk bir düş
Yaktım çerağını ömrümün
Yok artık o yeşil sularda sönüş!