Ağır Yük

Sadece omuzlarımda değil,
İliklerime kadar hissettim hayatın ağır yükünü.
Kendimi bildim bileli.
Ne gül kokladım,
Ne de gül beni.
Çünkü ömrüm bir baştan bir başa kederli ve çileli.

Ne göğün mavisi çaldı üzerime,
Ne denizin.
Ne de, deniz asîsi gözlü kızın hayalleri.
Hep gıpta ettim,
Hayranlık duydum,
Mutlu mes'ut gördükçe elleri.

Hep acının rüzgarına açıldı
Solgun renkli,
Hazan yüklü yelkenlerim.
Ne merhamet ettiler,
Ne de acıdılar,
Kahbe'ce sırtımdan vurup gidenlerim.

Tutunuyorum,
Doludizgin giden hayatın yelesine,
Menzilime ne kadar var bilmeden.
Tek arzum
Çocukluğumu yaşayabilmekti,
Ölüm çatıp gelmeden.

Seksek oyunumuz yarım kalmıştı.
Dalya başındaki çocuk da
Hâlâ beni bekler !
Bu kadar külfeti nasıl çeker,
Bunca dönen dolapları ya Rab !
Şu küçücük yürekler.

Sen ey güzel çocuk !
Sen sen ol sakın büyüme, çocuk kal.
Biz büyüdük de ne oldu.
Bizden önce acılarımız büyüdü.
Umutlarımızın her biri
Bir seher vakti alın'larından vuruldu.
15:52 18.01.2015