Ağıt

içinde kimse yoksa korkacaksın!
ne çirkin bir adamsın sen,
ne kadar saçma sapansın!

soluduğun nefes boşuna hem,
içtiğin su da.
boşuna mı yaşıyorsun sen?

sen,
boş,
bir,
adamsın! diyemem gene de;

gururun var bir kere,
tamam, belki biraz aptalsın.
kabul ettin herkesi kalbine,
seni aptal yerine koyanları sorgulamadın.

sevmeye karşı inadın vardı bir kere,
aşkı asla tek heceye sığdırmadın!
boş bir adam değilsin ama,
kalbine hiç sahip çıkmadın.

ya sonra kardeşlerin vardı senin,
hiçbirine toz kondurmazdın.
iyi niyetleri hep bencilmiş belli ki;
dertlerini kuşlara, bulutlara anlattın.

sen çirkin adamların en güzeli,
bu dünyaya yabancısın belli ki,
sözün yetmezse tesiri,
ruhuna el-fatiha!