Ağıt - 8 / Asker Ocağı

Dedi; görmesin gözüm başkasının kolunda
Derman kalmadı artık yarattığın kulunda
Al şu canımı Rabbim bu sevdanın yolunda
Sanki pınar olmuştu ağlayan iki gözü...

7. Bölüm sonu

Çalındı kapı zili gelen postacı Hasan
Aldı Ömer kagıdı dakikalarca baktı
Meraklandı anası; ay oğlum nedir tasan
Vurdu tahta kapıyı Ömer dışarı çıktı.

Celp gelmişti şubeden gidilecekti mecbur
Geriye döner miydi, işte orası meçhûl
Dönmez ise bu asker kim olacaktı mesul
Üç günde hazırlandı çantayı omza taktı.

Bu Allah'ın bir lûtfu diye baktı anası
Unuturdu Serap'ı buydu onun kanısı
Asker olmuştu artık canın ta canısı.
Hasret denilen duygu yüreklerini yaktı.

Geldi çattı sonunda asker yemin töreni
O gün terk etti kadın yaşadığı öreni
Ana oğul sevdası hayret etti göreni.
Künye patlattı asker anaya selam çaktı.

Kenetlendi kolları yavrusunun boynuna
Günler sonra bu gece alacaktı koynuna
Oğlu sitem etse de o giderdi suyuna
Ömer'in bayılması bütün düşleri yıktı.

8.Bölüm sonu