Ağıtlara Belenmiş Çocukluğum

Gök geceye küsmüş saklamış yıldızları
Göz elif, elif bakmada asuman sessiz...

Göz bebeklerim mi ağlıyor
Yoksa umudumun yokluğu mu
Sallayın şu beşiği
Susturun çocukluğumu!

Yusuf'u içinde saklayan kuyu
Uyu bebeğim uyu
Ninnilerim senin olsun
Efkârım benim
Olmuşum deli...

Usanmışım sevdaların çilesinden
Bir gece vakti bitecek ömrüm biliyorum
Tabutumun çemberinde gül oya
Dik yokuş terlemelerinde Zerdüşt
Ve usul ahenginde nefesim Neyzen...

Koskoca bir hasret sarmış içimi
Gençliğim körkütük sarhoş
Yatıyor yerde
Ya sevdiklerim nerde...

Üstümde biten otlarım kurumuş
Ve kırılmış mezarımın mermeri...

Ya sevmediklerim ne yapıyorlar şimdi
Sağır sultanlara verdiler mi müjdemi
Utansınlar dostlarım
Utansınlar...

Ne yapsam nafile
Tükettiğim soluğum
Susmuyor gözüm işte susmuyor
Ağıtlara belenmiş çocukluğum


Ozanca/İzmir