Ağladım Gecenin Koynunda

bu aksamda yoklugunla kadeh tokusturdum
sınırlıydık ıkımızde gece ve ben
dert yandık bırbırımıze sensızlıkden konusduk
sessızlıkden konusduk sonsuz bır bekleyıstı bızımkısı
donmeyecegını bılerek belkı bır umut

dınledı benı gecem nöbetini gündüze devredene dek
agladık bırlıkde uzandım gecenın koynuna
huzunlendı oda benimle topladı kara bulutlarını sonsuzluga
agladı benımle bırlıkde dokduk sonsuz semadan
yeryuzune gozyaslarımızı ama yınede bır umut bekledık

dönmedin yüreğimde hissediyordum yoklugunu
her lafın arası bır tutam kalp agrısı
saka gıbı belkı ama dogruya dogru
hıckırıklarım gok gurultusu goz yaslarım yagmur
adınla haykırısım sımsek ve yıne bır tutam kalp agrısı
gulum sabahlara kadar ıctığım paket paket sıgara degıl
yoklugun beni öldürecek.