Ağladın mı Hiç
Ana yok baba yok yalan dünyada
Gariplik uğruna ağladın mı hiç?
Kendini yabancı görüp aynada
Karalar giyinip ağladın mı hiç?
Kirpikler dökülmüş kaşlar firarda
Kellere dönmüşüm saçlar firarda
Terkedip gidince sevdiğin yar da
Çaresiz kalıp da ağladın mı hiç?
Unutam dedikçe aklına gelen
Seviyorum diyor billahi yalan
Savrulup rüzgarda hayatım talan
Bağrına kara taş bağladın mı hiç?
Bir acı tebessüm maziden kalan
Bağrıma sardığım çıkınca yılan
Depremler yaşadım sanki bir heylan
Ateşte gönlünü dağladın mı hiç?
Erciyese döndüm dumanım gitmez
Bende ki bu kader beni terketmez
Onca süründürdü yinede yetmez
Çaresiz oturup ağladın mı hiç ?
Boynuma kılıcı vursaydın keşke
Kul Garib'im girmez sinende köşke
Nasıl inanmışım sevgiye aşka
Ardından bakıp da ağladın mı hiç?
Ağlayan gözler bile, yas sonunda gülecek, Kader denen ejderi, eğer yenebilirse. Mazideki acıya,"Hadi sen de "diyecek Dost olmayanlarının, sözlerini yerebilirse. Sevgilerimle sayın Şairem.Sevgi insanı genç,yeis se bethaht eder. Çiçek.İzmir. Çiçek..İzmir.
Not:heylan değil =heyelân=dır..Bir hecesi kaldırılınca cümle tam yerine oturuyor.
Kirpikler dökülmüş kaşlar firarda Kellere dönmüşüm saçlar firarda Terkedip gidince sevdiğin yar da Çaresiz kalıp da ağladın mı hiç?
böleyken terk eden gitsin be kızım onun için ağlamaya da değmez. ağlamak Allah için, hak için olursa güzeldir. rabbim kimseyi ağlatmasın. güzel bir şiirini daha okuduk eline sağlık.