Ağlama

Gözlerden akan yaş
geceye düşen şebnem
tende can ıslanır
ağlama

Ayaklar titrer yürürken
yaşamın kıyısında pejmürde
yaralı gönül de mukim
aşkın mabedine uğrak
bir umut doğar
ağlama

Geceye uzat elini
yıldızlar topla ay ışığında
umutlar besle içinde
aşk ı büyüt sevgiyi büyüt
ağlama

Hasret yakar içini
kavuşmak mahşer e kalır
son bahar haberi bu fırtına
sürükler dallarını
söküp alır yüreğini kasırga
buz keser gecelerde yalnızlık
mevsimler tükenir
karşı koyulamaz zamana
bu son demde
son gözyaşıdır
ağlama...