Ağlama

Yüce dağ başında ışıklar yanar,
Anneyi babayı gönül arzular,
Gurbet illerinde yaralar sızlar,
Bu da gelir, bu da geçer ağlama.

Gurbete düşen sılayı unutur,
Akraba dostunu bulamaz olur,
Çok geçmeden adı unutulur,
Bu da gelir. bu da geçer aglama.

Geceleri gündüzlere eş olur,
Zalim kader ile arkadaş olur,
Bacı kardeş göze görünmez olur.
Bu da gelir, bu da geçer, ağlama.

Çiçeklerin boynu bükük soluyor,
Sular akmaz olmuş çeşme kuruyor,
Dostlardan haber yok gönül arıyor,
Bu da gelir, bu da geçer ağlama.