Ağlama

Mavi bir istanbul süslenir şimdi yüzünde
Yüzün
Yüzün hep güzel
Hep derindi gözlerinden ötürü
Sesimizin koyaklarında uçarken beyaza kirlenen martılar
İyotlu bir keder büyütürdü yüreğimiz


Düşü çizdik seninle
Nedense ne güne, ne düne değil
Sadece yarına
Ve ellerimizden kayıp gitti ömür
Beklediğimiz aşk uğruna....



Bulut indi gökten bir sabah
Ağaç çekildi toprağa
Çocukları da vurdular zaten barış yalanlarının savaşında
Bir su kaldı elde avuçta
İnce,dilsiz bir su...
Aşağıya aşağıya akar
Dolanır bakışlarımız ölü yaşamların ağıdı başında....



Aklanmaz ki insanlık gözlerimizin yaşıyla
Ağlama artık,
Ne olur ağlama....