Ağlama Bebeğim

Ağlama bebeğim, vakti gelince,
Alnına güllerden, taçlar takarım.
Topraklar yeşerip, ruh dirilince,
Gönüllerden sana köşkler çatarım.

Sürmez ki korkunun kabusu her an,
Asıra uzanır geçmiyor zaman,
Fırsat olsa inan gelirim hemen,
Hasretin gamına, çelme atarım.

Duydukça yüreğim volkana döner,
Husumetim biter, ateşim söner,
Bulutsuz gözlerden yağmurlar iner,
Çamura bulanır, suya batarım.

Ne kadar yufkaymış yüreğim meğer,
Yükselir ufkumda, her türlü değer,
Gün olur kavuşmak nasipse eğer,
Makamı, mevkiyi, hiçe satarım.

İnsanı oturttum en baş köşeye,
Ekmeğimle katık ettim neşeye,
İhtiyacım yok ki mey'e şişeye,
Ruhlarını içer, ruha katarım.

Kurdoğlu inanma hayal seninki,
Saydığın güzellik o kadar az ki,
Gezdir gözlerini ve artık gör ki,
Belki bir mezarda rahat yatarım.