Ağlama Sonsuza Dek

Sevildiğini sanan ey akılsız budala
Bir yudum sevgi için aşka değer vermiştin
Şaşkın kumrular gibi konarak kırık dala
Ümitsiz bir sevdaya tüm ömrünü sermiştin


Başına geleceği ezelden bile bile
Geçip gitti günlerin ne söylesen nafile
Çetrefilli yollarda ilerlerken kafile
Dikenli çalı olup her yerde güvermiştin


Günü gelince biter kalmaz yüreğinde dert
Özlersin yatağını toprak gelince çok sert
Yaptığına bakarak ayrılır mertle namert
Anlayıp dinlemeden sen hepsini yermiştin


Yaprak dökümü başlar aniden gelir hazan
Ne zaman nerde nasıl sadece bilir yazan
Sevap ve günahınla elbet kurulur mizan
Unutarak ahreti sanki göğe ermiştin


Yaşamına önem ver iyi söylensin adın
Günü gelince dolar bil senin de miadın
Nerdeler söylesene; ektikleri ecdadın
Aldırmadan çok önce kör tırpanla dermiştin


Sakın gaflete düşme, ağlama sonsuza dek
Dünyada tek bir Nil var ; yok ki başka bir yedek
Büyük, küçük demeden atlarken onca hendek
Geçtiği tüm yollara dikenli tel germiştin