Ağlamak Bize Yakışmaz Ki

Tozlu raflar arasında kalmış gençliğinin,
En masum,saf halini saklambaç oynarken,
Bıraktığın üstü yazılı duvarların,
Üzerinden zaman geçmiş anılarının.
Gözlerine yalnızlık sinmiş olsa da,
Başını koyacağın bir omuz kalmasa da,
Umutlarını gömmeyecektin bir akşam üstü.
Söndürmeyecektin yaşam ümitlerini.
Hayat bu!
Pes etmek sana,
Ağlamak bize yakışmaz ki...

Unut o halde her şeyi.
Yırt at kağıttan yaptığın gemileri!
Göm kendini yaşarken diri diri mezara.
Kaçmak kolaysa unut hadi!
Hayat bu!
Ağlamak sana,
Ağlamak bize yakışmaz ki...