Ağlamak Gelir...

Ağlamak gelir...
Sebepsiz, nedensiz durduk yere
Aslında sebepsizliğinde bin sebep yatar
Beş kuruşluk insanlar seni üç kuruşa satar
Yapılanlar yetmezmiş gibi
Bin iftirada sel olur akar

Ağlamak gelir...
Kendini bilen insana
Hiç bir anlam veremez yaşananlara
Hor görülür kendini hak yoluna adayan
Kar sayar şerefsizliği kendini bilmez insan

Ağlamak gelir...
Gözler ağlamak istemese bile
Bir beden ölümü kaç kere tadar
Bir yürek gerçek manada kaç kere sever
Yalancı insanlar yeşeren ümit filizlerini
Hep başka bahara erteler

Ağlamaklı olur...
Güpegündüz umutları çalınan insan
Hiçbir beklentisi olmaz hayalleri yıkılan
Geriye dönmeyecektir gidenler anlaşılan
Bir gerçek yalnız kalınır her şeyin ardından

Ağlamak gelir...
Başka şey gelmez elden
Ne gözler mutlu ne sözler umut dolu
Beden sıkılmıştır artık yaşamaktan
Koca bir ömürden nedir arta kalan

Ağlamak gelir...
Çıkmazların içinde çırpınır insan
Her gözyaşında bir teselli aranır
Yalnız olana yarenlik yapar bir tek sigara
Ağlamak gelir en umulmadık zamanlarda
Ağlamalar gelir...