Ağlamaklı Bakıyordun Yine Bir Pazartesi

Saat 02 30 yine gecenin yalnız bir köşesinde ellerim
Ela ela bakarken İstanbul'a
Kime anlatılır ki gözlerin
Geçiyor yine arsızca bel bağlanan umut
Nasıl yaşanacak siluetin bile olmadan
Güze çeken duvarlarımda kime adanacaktı yudumlanan buseler

Ağlamaklı bakıyordun yine bir Pazartesi
her koşuşturma içinde bir payeydi sana yorulmalar
Kilometre aşkları terk ettikten sonra
Nokta adımlardı gelinen
Ve kefene sarılan sözlerinin tuza batırılmış yanı ile acıytıyordu öyle ayrılık

Renk vermeden na mümkündü sevmek
Al yanaklarında gamzelerin
Başak açan tarlalarda
Hasat vakti beklenendi sevişmelerin çıkmaz sokağı

Bir bir çıkılırken basamaklar
Fersahlar içinde beklemekti mavini
Tirandalar içinde giderken
Rastgele demekti dönülecek sevdana

Kınından çıktı hançer
Derinden derine saplanan zehiriyle
Statiğe döndü sine
Damarlara nüfüz etmiyor kan
Senden sonra
Ölüm üfllerken soğuk nefesi
Kar beyaz Şehrimin yalnızlığı

Yuğ etme sevgili
Başlangıç misali musalla taşı
Ya tamu ya uçmağ gidilecek
Elbet bir son nihayete orada erilecek