Ağlamanın Mitolojisi
Paşa dedesi anlatmıştı arkadaşın
Ona da vezir-i azam dedesi anlatmış
Paşa dedenin vezir-i azam dedesine de
Sipahi olan dedesi
Ona da
Amann bitmez bu sülale
İyisi mi boş verip dede şeceresini
Kulaktan dolma da olsa anlatayım size hikayeyi
Adet olduğu üzere
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Pireler berber
Develer tellal iken
Ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken
Diye başlamıştı söze Paşa dede ama
Evvel diye zaman sürülmemişmiş daha o zamanlar piyasaya
- Rivayet odurmuştur ki tanrının adı bile yokmuşmuş henüz dillerde -
Hatta üretim hattında develerin esamesi okunmaz
Taa evrim öncesi azman mamutlara kafa tutarken
Ve berberliği meslek edinip
Masallara teşrif etmemiş iken henüz pireler
Sivilceli yeni yetme ergen iken yani dünya
Gözyaşı yok imiş insanın meğer
Sonra bakmış Tanrı
Paldır küldür dökülüyor çamurdan mamûl kulları
İçten içe kahırdan kurudukça çamur
Sehven yapılan bu üretim hatası yüzünden
Aç biilaç kalıp telef oluyor yırtıcılar
Kemirmiş tabi bu durum Tanrı'nın içini
Yahu demiş
Denizleri gölleri okyanusları boşa mı yarattım ben hele
Alıp kafasını ellerinin arasına
Dertli dertli
Ne yapsam
Ne yapsam
Ne yapsam
Diye kara kara düşünür iken
Çat diye yanmış ampul
Tutmuş önce yağ koymuş göz altına
Bakmış ahali gözün yağını yeme derdinde
Masal bu ya
Bu sefer tutmuş
Deneme amaçlı gözyaşı bahsetmiş timsaha
Aha o da ne
Timsah yedikçe önüne geleni gözyaşı döküyor
Hay senin yapacağın işe diye kızıp timsaha
Vazcaymış Tanrı
Bakmış olmuyor
Vira bismillah deyip
Damlataş mağarası kondurmuş insanın içine
Dikik dikik baş aşağı dikit doldurmuş kökleri kirpik olan
İçe batsın ağlaması kolay olsun diye sırf
Sonra pınar komuş mağaranın içine yüce yaratan
Anlamış yani ağlamazsa boğulup telef oluyor kullar
Kuruyor içilerinin açelyaları
Gel zaman git zaman bir daha acımış tanrı
Bakmış bunların anası doğuştan ağlıyor
Kıyamamış
Gülmekten ağlamak güdüsünü zerk etmiş şak diye
Üstüne de kahkaha efekti çakmış oh mis
Rahatlamış içi tabi
Lakin sonra aklı evvelin biri çıkmış
Ayy gülmekten geberdim vallahi'yi keşfetmiş
Ölmeye bir bahane daha bulmuş insan
Bu sefer de gülmekten ağladıkça kurumuş pınar
Tanrı şok
- İster inanın ister inanmayın, ben de paşa dedenin yalancısıyım vallahi billahi -
İşte paşa dedeyi dinledim dinleyeli
Ülen niye ağlıyorsun oğlum diyorum bazen
İçinin parçalanması bir
Pişmanlıklar öte yana
O damlalar var ya o damlalar
Nasıl kıyarsın oğlum onlara
Her biri demli demli sen onların
Senden kopan çağlayanın parçası
Her biri içinde onca vakit taşıdığın
İçi mağara
Dışı çorak dağ
Ağlarsan ufalanır
Tuz buz olur
Sonra düşünüyorum eni konu
Aman boş ver ağla ülen ağla
Ağlamak
Yürekli
Mert
Er kişi işi
Dilediğin kadar ağla
Tohumuna para mı verdin hem
Madem tanrı sırf ağlayalım diye zahmete girdi
Düzenek kurdu o kadar
Zıbarana kadar ağla
Diyorum
Sızana kadar ağlıyorum sonra
Hem
Ağlamak
Ders kitaplarında yazmayan
Gizli boşaltım sistemidir insanın
Kâh içe merhem olur
Yumuşar kabuk bağlamış yaralar
Kâh boşaltır ruhu
Yakışır her göze her yüreğe zaar
Edebiyattaki dilde sadeleşme akımı gibi bir şey yani
Ayrıca ağlamak
Onlarca sözle kimseye anlatamadığını
Birkaç damlayla gözüne sokmaktır
Seni umursamayanın
İşte o zaman insan yerine kor
Susup dinler herkes
Gözyaşı senfonini
Sonuçta
Hayat dediğin
Şu mendebur
Şu evi başına yıkılasıca şey
Akut halisünasyon
Kronik şizofreni
Ölümcül paranoyadır aslında
Diken üstüsündür hep
Hep bir şüphe
Hep bir tereddüt
Hep bir tedirginlik
Hep bir ürperti
Hep bir endişe
Hep bir belirsizlik
Hep bir acaba
Bol karambol
Bol fiyasko
Düşünüyorum da şimdi şu sıra ara ara
Bir Kızılderili ata sözü mucidi olsaydım
Oturtur karşıma torunum
Oturgaçı yere yakın kızıl kuyruklu ata ters binen'i
Derdim ki
Bak torun
Hayat yalnız yalnızken anlaşılır bilinir kıymeti
Ve yalnızca yalnız ağlayarak hazırlanır insan
Yalnız ölmeye
Gel de ağlama
Gülünecek haline
Gel de ağlama Gülünecek haline bir kamyon daha yanaştı şiir haline.. ANLADIN SEN !! :)) DENİŞİK (!) ŞAİRİM BENİM.. SEVGİMDE KAL LANN !! :))) :))))
:) dert edinir kimisi saçlar dökülünce, sanki mezarda saç lazım insana dimi, nereden geldiyse aklıma işte, dökülüyor abi dünya. ister gül ister ağla, ister ağla ister gül.. delirmekten önce ne yapabilirse insan kâr yanına sanki. duyuyor musun abi,iyi dinle, koca bir taş, üne büne değil, önüne geleni sürüklüyor,, ne galaksileri sürüklemiş dağıtmış, sıra bize gelmiş gibi, yok yok, uzaya çıkmadım, lakin duyuyorum, az kaldı, bir galaksi sonra samanyolu hudutları içine girecek, iyi dinle abi, kulaklarını yapıştır atmosfere :) duyarsın..:)
klavyenize zeval gelmesin efenim, bu aralar pek ağlamaklı değilim, gülüyorum genelde, ya hu sanki bizler gülerken ağlamayı öğrendik hayatta.. ne fark eder di mi? ister gül ister ağla.. eksik olmayınız, saygı ve sevgi üfledim uzaya:)