Ağlamaz mı Sanıyorsun

Ağlamaz mı Sanıyorsun

Aslında 

Her an ölüyoruz 

Farkına varsak varmasak ne gezer 

Küçük küçük hücre hücre 

Santim santim 

Milim milim,

Daha 

Ta doğuştan başlayan bir yolculuk 

Olsa da 

Meçhul/e son soluk,


İstersen vaz geç 

Ölürken 

De 

Yaşamaya mecbursun,

Bir zaruriyetin karargahı bu 

Kurulmuş içinde 

Toplanmış 

Tüm umutlar 

Amma velakin hepsi nafile 

Borcun da ötesinde,


Yapma 

Be zaman desen 

Cibiliyetinden 

Değiştirmez hiç bir şey 

Kuklasın 

İstenilen o 

Sende ki savaş 

Hiç bitmeyen 

Çoğunlukla daha dünyaya gelirken 

Kaybetmişsen, 


Ey 

Gönlü güzel insan 

Sen bunlara pabuç mu bırakacaksın

Sonu daha baştan 

Belli olan,

Yapış yakana 

Sor 

Neden,niye 

Yaşa,yaşat,gör 

Senden başka daha kimler var 

Şu kainatın zimmetinde?


Yalnızlığa atılan bir çimdik 

Senin varlığın 

Belki yıkacak tek 

Tabuları 

Sen de gidersen 

Doğan güneş 

Ağlamaz mı sanıyorsun 

Karanlığa göçerken 

Ebediyetten sonsuzluğa 

Bir daha gel/e/memenin koylarında... 


* Berlin, 28.07.2020 *

28 Temmuz 2020 3818 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (1)