Ağlatma Sevinçlerimi

Topladım tası tarağı
bir de göz yaşlarımı aldım yanıma
Senden hatıra
Ufkunda güneş batmayan bir şehrin yoluna
Döküyorum ayaklarımı
Mavisinde taş sektireceğim bir huzurun peşine düştüm

Hayal oyunumun son perdesinin açılışıydı
Bu ihtişam
Daha repliklerim vardı söylenecek
Dinlemeden alkış kıyamet
Bu kadar mı huzur yanımız ağrımakta
Bu kadar mı kurağız mutluluğun göz yaşlarına
Anlayamadım....

Devşirme mutluluk resimleri taşıyordum heybemde
Kimi zaman aşka dair sözcükler
Bazen
Bir çocuğun şefkati ararken duyduğu hüzünler büyütüyordum
Sen büyüyordun
Sen büyüdükçe dünyamın merkezinde
Ben zerreler misali savruluyordum toprağa
Filizlenip yırtıyorum toprağın bağrını
Her hücrem sana doğuyor
Ve ben seni
Her sabah
Tomurcuk tutan gülün yapraklarında seviyorum
Yeniden

Şimdi çocukluğumun ellerinden tutup yürüyorum
Yeşilinde top sektirdiğim bir hayat
Uçurtmamın kuyruğunda hayaller yaşatıyorum
Ne aşka dair fikirler yaşıyor aklımın ücralarında
Ne gözlerinden haberdar gözlerim
Acıya dem tutmadım daha
Çocuk masumluğunda bir tebessüm yaşıyor gamzelerimde
Alma ellerimden misketlerimi
Kırılmak için çok erken
Zamanını bekle

Sızısından kaçıyorum yaşayacağım yokluğunun
Bir uçurum gölgesinde saklıyorum umutlarımı
Martılar şahit
Yosun kokulu kaya diplerinde raks eden
Deniz şahit
Onca aldanış biriktirdim
Adı sen
Şimdi gökyüzüne saldım simanın gölgesini
Her gece
Yıldızlardan seçiyorum bakışlarındaki tınıyı
Ve ay yüzünde
Karanlık bir köşede
Yokluğuna ölüyorum

Ne olur hayallerimi alma çocukluğuma dönmüşken
Daha geçmemişken dizimin kanayan yaraları
Ağlatma sevinçlerimi