Ağlayacaksın

ellerin
ellerin bak nasıl boş kaldı
düşünmü hiç?
oysa ne meşakatle gelmiştik bugüne
anlaman için,dönüp bakman yeterdi düne

bir saklambaç oyun derdin hayat
seven sevdiğini ararmış
bulunca sobeler
oyunu hep tekrarlarmış
oysa ben gizliydim mabedinde
yalın ve gerçek
gün ışığını fark edene kadar
ellerimin özgürlüğüne kelepçe
ayağıma pranga
kalbimin tutsaklığı
hücrene düşene kadar

şimdi saklambaç oynayalım istersen
ne yazık ki beni sobeleyemeyeceksin
çünkü ne gıcırdayan kapının arkasındayım
ne pirinç topuzlu
karyolanın altındayım
ne de teli kopuk ud'un sarktığı,dolabın içindeyim
dehlizlerle kaplı bir uçurum sanki beynim
geri dönsem,üşüyeceğim
burda kalsam,düşeceğim
kararsızlıktan öleceğim
sağım, hazan
solum, sancılı hep oyun bozan
giderim kara gözlerimle
yeşil gözlerinin kirpiklerine umut asarak
giderim gözlerim yaşlı
meraktan arkama dönüp bakarak
şimdi yüreğimin sol yanındaki pası
değdikçe boşalan yanına
lekesi çıkmayacak,ömür billah

işte o an!
kimsesizlik saracak,soluduğun nefesi
demli çayını,köpüklü kahveni yalnız yudumlayacaksın
ne ekmeğini bölüşen bir el
ne de öksürdüğünde ıhlamur kaynatan
ne de sözünü esirgemeyen uzun dilini eleştirdiğin kadının kalacak
işte o an!
yüreğin acıyacak

doğumum haziran güneşi
gelişim nisan
gidişim eylül yağmurları
mehtap ışıdıkça
ay'a vuran suretim
her gün batımında gölün karşısından
dağların ardına devrilen güneşim
çatlatacak dudaklarını,kavrulacaksın
seni yanıltan o aptal gururu
bir kenara fırlatacaksın
şimşeklerim çaktıkça,yıldırımlar düşecek hanene,yanacaksın

ah bahçemde,dev kadar güçlü yıkılmaz çınarım
sakın yokluğumda devrilip yıkılma,yine de üzerime
dallarına sıkı sarıl
unutma o dalda taze,iki yaprak var
fırtına,rüzgarda
uçurmasın sonbahar

şimdi ben sanma ki başka baharda çiçek açarım
ben senin gölgende
sana uzaktan bakarım
yaktığın kadar yanacaksın,unutma!
omuzlarına konan kuşlar kanat çırptığında
çaresizliğimi hatırlayacaksın
parçalı bulutlu havada
sulu sepken,içine dolacağım
seni kabuslar saracak
beni solan umutlarımın hüznü
işte o z aman beni anlayacaksın
belki biraz geç olacak ama
bugün,yarın daima
dört mevsim,üçyüz altmış beş gün
utanmadan hıçkırarak ağlayacaksın

//ve sanki bana inat yaparcasına,özendirerek beni de ağlatacaksın//