Ağlayan da Ben Çağlayan da Ben
Her gittiğim yere hapishanemi de götürüyorum
Gardiyan da ben mahkum da
Bulutlara bakıyorum ben...
Aynada ben...
Kilitliyim içimde,içime akıyorum
Ağlayan da ben çağlayan da ben
Biliyorum...
Kilit içimde,anahtar üstünde.
Bu aralar her şeye kafayı takıyorum
Sanırım ben kendimi biliyorum
Belli ruhum beni çoktan terk etmiş
Bedenimi de ellerimle itiyorum
Bulutlara bakıyorum, gözlerim yanıyor...yine ben
Aynada suretim, sessizlikte sesim.
Belki uzak bir orman kuytusunda
Belki kaynayan bir çaydanlığın fokurtusunda
Açılan kilitlerin sesini duyuyorum
Belki özgürlük budur...
Burdadır
Bir çiçeğin buram buram kokusunda
Belki yavru bir kedinin mırıltısında
Kilitliyim içimde, içime akıyorum
Ağlayan da ben çağlayan da ben...
Kilitliyim içimde, içime akıyorum
Ağlayan da ben çağlayan da ben...
Anlamlı bir şiir okudum insan kendini nasıl bilirse herkesi de öyle bilmeli Kimi insan bilmeyerek üstünlük taslar o kendini bilmediğin dendir Kaleminize sağlık tebrik ederim saygılar sunarım