Ağlayan Gölgenin Kalbinde İnce Bir İz Kalır

yararı yoktur göz yaşı dökmenin

çekerek demirlerini limandan ayrılmışsa gemi

ne zincirlerinin şakırtısı ne gölgesi kalır rıhtımda
ardından uzun bir düdük sağır ederken kulakları
sarsılır yüreğin köpüklerin sarhoşuğunda

ufukta dikili geminin direği
bir de ağlayan gölge geride kalan

geçmek bilmeyen zaman nasıl da geçiverir
kocaman bir boşluğun karanlığı zihninde
ayıltan yılların baygınlığından martıların çığlığı olur

ne ufukta geminin direği
ne hıçkırıkların sarstığı yürek
ne de çarkın yarattığı köpük kalır
dalgalar boyunca kısalır uzar kaybolur gider

gölge de kalmaz rıhtımda
yerine bıraktığı iki damlanın ıslaklığıdır kalan

yaşanmış günlerin hazin ezgisi
martı çığlıklarının arasında duyulmaz bile
kırılan dalgalarca kırılır kopar
tesbih taneleri gibi saçılır orta yere

ne gemi doğru dürüst yol alır
ne ağlayan gölgenin beli doğrulur
kalpte ince bir sızının izi kalır.