Ağlayan Kalem

Yine ağlamaklı kalemim bugün,
Ruhuna tercüman olmuşum diye...
Her şey tepe taklak parça ve bütün,
Aşkınla sararıp solmuşum diye...

İşte müptelasıyım aşkın ve hüznün.
Ben bir tiryakiyim bakma yüzüme.
Yine celallenmiş çocuksu yüzün.
Artık değer verme şeytan sözüne...

Güneşe bir vefa borcumuz vardır.
Umursamasa da tüm yarasalar.
Gönül ülkesinde sokaklar dardır.
Ruha prangadır bütün yasalar...

Sevda sularında aşkla yunmuşsam,
Şaşma dertte huzur bulmuşum diye...
Kalbimi koparıp sana sunmuşsam,
Kızma körpe bir gül yolmuşum diye...