Ağlayan Kaya Efsanesi (niobe)

Eskiden Manisa'da Spil denilen dağda
Niobe'nin öyküsü yaşar hala bu cağda

Ağlayan Kaya diye anılır onun adı
Acıklı hikayesi asla unutulmadı

Kaya deyip geçmeyin hassas bir yüreği var
Yara derin olunca kayalar bile ağlar

Efsaneyi dinlerken düşünüp ders almalı
Beşeriyet her zaman hoşgörülü olmalı



Niobe adlı kadın Manisa'da yaşarmış
Ünü eskiden beri diyarları aşarmış

Altı kız altı erkek tam oniki çocuğu
Erkekler yakışıklı kızlarsa birer kuğu

Niobe böbürlenir ben bir taneyim dermiş
Ordaki kadınların hepsini küçümsermiş

Hep birden sus demişler Leto duymasın sakın
Hiç bakmaz göz yaşına felekatin çok yakın

Leto bir tanrıça ki, iki çocuklu ana
Apollo yakışıklı Artemis benzer ona

Niboe şımararak demiş duyarsa duysun
Kendine baksın önce,kaç çocuğu var,saysın

Benim altı kızım ve oğlum var,buyrun
Onun nesi varmış ki siz gidin ona sorun

İki çocuk gerek yok uzun boylu hesaba
Kızı çarpık bacaklı oğluysa kaba saba

Oniki çocuğum var,her biri bir güneştir
Onun iki çocuğu iki yıldıza eştir

Demek ki en güzel ben,en büyük benim işte
Benden güçlüsü mü var gelecekte,geçmişte

Halbuki biliyormuş Leto'nun çocukları,
Apollo yakışıklı hem güçlü iri yarı

Ve Artemis,dillere destansı bir güzellik
Sanki onda toplanmış binbir türlü özellik



Menderes kıyısına Leto uzanıp yatmış
Münzevir rüzgar gidip duyduğunu anlatmış

Leto inanmamış duyduklarına ama
Yine gerek var demiş,müthiş bir intikama.

Cezasını çekmeli gidip şunları bulun
Ya onları yok edin ya da sizler yok olun

Emri alan kardeşler huzurdan ayrılmışlar
Silahları kuşanıp yollara koyulmuşlar

Gümüşten yaylarıyla dağ bayır dolaşmışlar
Ve yolların sonunda Spil'e ulaşmışlar

Apollo erkekleri uykuda yakalamış
Her birinin göğsüne bir gümüş ok saplamış

Artemis altı kızı orda yere sermiş
Bunu gören Niobe canından bin can vermiş

Acı bir rüzgar esmiş Spil dağına doğru
Nasıl aşsın Niobe,bu acıyı,bu zoru

Taş kesmiş oracıkta kahrından acısından
Bize de bir ders kalmış büyüklük açısında

İşte o taş Niobe...o gün bugündür ağlar
Gözlerinin yaşını kurutamamış çağlar

Kayanın gözlerinden bu gün bile yaş akar
Gelip geçenler hala,ibretle ona bakar



Sahip olduğumuzu bize veren Allah'tır
Yaptığımız her şeyi bilen gören Allah'tır

Vermesini de bilir almasını da bilir
Söylenen bu efsane bunun bir delilidir

Nil der ki ne gelirse ondan gelsin bu cana
Rabbim hep hayır versin ekle bunu duana